Byron Bay

Allereerst excuses voor de vertraging aan de trouwe lezers en mensen die voor het slapen gaan nog een verhaaltje van Geer en Goor willen lezen, maar WiFi is echt een drama af en toe hier....Iedereen bedankt voor de kerstwensen. We hopen dat jullie een mooie kerst hebben gehad!

We komen aan in Brunswick Heads, een plaatsje redelijk dichtbij Byron Bay waar we een camping hebben geboekt aan de rivier voor de komende dagen. Je kan merken dat iedereen vakantie heeft hier, want de camping staat stampvol. Het kamperen wordt steeds maar leuker. Onze camper is compact, heeft alles en bij aankomst sluiten we het elektra aan, zetten stoelen en tafel buiten en gaat er een fles bubbels open...klaar! Vooral het kijken naar mensen die hun hele hebben en houwen optuigen of proberen in te pakken is werkelijk vermakelijk om naar te kijken.   Verder is de verscheidenheid qua types groot. Zo is onze buurman met twee dochters geheel zwijgzaam tegen ons en ligt om 20.30 uur zwaar te snurken in bed. De volgende dag hebben we nieuwe buren en die komen te pas en te onpas buurten voor een kletspraatje, maar ook het verlies van hun jongste dochtertje en andere persoonlijke zaken worden al snel gedeeld. Bijzonder. 

We rijden naar King's Beach...een van de vele stranden die Byron Bay rijk is, maar behalve het hoofdstrand staan de andere stranden niet echt goed aangegeven. Ook onze navigatie kent het niet (en die heeft ons al vele malen uit de brand geholpen), maar na wat zoeken en puzzelen lezen we dat er vlakbij een campsite moet zitten en die kent de navigatie wel gelukkig. Een gravelweg van zo'n twee kilometer brengt ons bij wederom een National Park en na een klim van zo'n 20 minuten over een tweetal bergen begroeit met subtropische planten en bomen komen we in een prachtige baai uit. Een hand vol mensen heeft vandaag hetzelfde plan bedacht, dus het voelt weer alsof je het strand en de zee voor jezelf hebt....heerlijk. Onze luxe-investering die we nu mee hebben gebracht is de aangeschafte koeltas gevuld met water, biertjes, wat eten en veel ijs. Met deze ingrediënten, de zon, zee, factor 30 en onze e-readers komen we de dag wel door. Terug op de camping gaan de reuzengamba's op de BBQ. De volgende dag besluiten we om naar Byron Bay zelf te gaan. Eerst een kijkje bij "Main Beach" dat kilometers lang is en bevolkt met locals, gezinnen en redelijk wat 'surfboarders'. In de verte op een indrukwekkende klif prijkt de vuurtoren van Byron aan de horizon. Dat is tevens het meest oostelijke punt op het vasteland van Australië, dus dat is onze volgende stop. Byron Bay staat bekend om haar relaxte sfeer en wordt bevolkt door een mengeling van hippies, backpackers, trendy's en rijken. Op weg naar de vuurtoren blijkt dat die laatste groep vooral hier is neergestreken....schitterende huizen met dito uitzicht passeren de revue. Eenmaal boven genieten we van het uitzicht, de vuurtoren zelf (al ruim 100 jaar oud en dat is oud hier) en lopen we uiteraard naar het meest oostelijke punt. Aangezien de lucht weer strak blauw is en het strand van gisteren zo beviel besluiten we om daar naar terug te gaan. Tegen een uur of 16.00 rijden we weg en bedenken ons dat er vlakbij onze camping nog een prachtig zoetwater meertje zit verscholen in een regenwoud. Daar aangekomen pakken we de laatste zonnestalen van de dag mee en zwemmen we al het zout en zand van ons af in het meertje. Als we 's avonds buiten op een terras in Byron Bay zitten te eten krijgen we het relaxte gevoel van deze stad mee. Voor ons spelen twee jongens met dreadlocks heerlijke muziek, mensen op het terras (backpacker en yup door elkaar) zingen of swingen mee. Op straat is iedereen 'chill' en hoewel het hier zo populair en bekend is, geen platte "Chersonisos- of Benidorm-taferelen" en ook niet poepchique geworden zoals bijvoorbeeld Saint Tropez...nee...het stadje heeft haar identiteit kunnen behouden. We maken het niet al te laat, want morgen hebben we een reisdag voor de boeg. Bijna 800 kilometer verderop ligt onze volgende bestemming...de metropool Sydney!