Mount Cook

De grilligheid van dit land is groot. Stonden we vanochtend nog in koud, grijsnat weer op een boot naar indrukwekkende walvissen te kijken. Inmiddels is na 2,5 uur rijden de zon doorgebroken en doemen in de verte de bergen op. We hadden gepland om in 2 delen naar Mount Cook te reizen, maar de reis schiet zo op dat we besluiten om door te rijden. Onderweg komen we langs het schitterende Lake Tepako en rijden we om Lake Pukaki heen (aan weerszijde alleen maar bergen) om aan de voet van Mount Cook (of Aoraki in de taal van de Maori's) te stoppen bij onze camping. We komen vlak voor zonsondergang aan en hebben zicht op het meer EN de bergtop waarvan de sneeuw nu roze gekleurd wordt door de laaghangende zon. Wat hebben we weer geluk! Inmiddels gaat, na een nieuw record alles klaar zetten, traditioneel de fles bubbels open op de goede aankomst en genieten we van dit bijzondere uitzicht. Aangezien we in-the-middle-of-nowhere zitten koken we thuis worst, asperges en aardappel, spelen kaartspelletjes en drinken nog wat om dan naar bed te gaan, want morgen een aantal hikes voor de boeg. De volgende dag rijden we nog een stukje verder naar Mount Cook village en daar beginnen we met de 'Hooker valley track', een tocht van 5 km. Wederom schitterende landschapsplaatjes met in de verte besneeuwde toppen. Onderweg komen we langs riviertjes, gaan over hangbruggen om uiteindelijk uit te komen bij Hooker Lake...een meer dat is gevormd door het smelten van de gletsjer die je een paar 100 meter verder ziet. In het meer drijven ijsschotsen en zoiets hebben we echt nog nooit gezien. 's Middags lopen we de Tasman Glacier walk en Blue Lake route. Deze route is wat meer klimmen we en dat voelen we meteen met name aan onze bilspieren. Ook hier worden we beloond met uitzicht op golvende groene heuvels met een veelheid aan bloemen en planten en uiteindelijk een meer vol ijsbergen en prachtig uitzicht op de bergen. Na een hele dag hier besluiten we om een klein stukje verder te rijden naar het (volgens Bjorn) bruisende Twizel. Hier merken we weinig van, maar zwemmen in het meer en van de glijbaan af gaan vergoed veel, net als de malse Porterhouse-steak die we eten. Morgen naar Queenstown...the capital of adventure!