Rainbow Beach en Fraser Island

We komen aan in Hervey Bay en al snel hebben we door dat dit niet onze plek is. De campsite is prima en de kust an sich ook, maar het doet een beetje Amerikaans aan. Daarnaast zijn wij in het buitenland altijd op zoek naar 'gezellige' stadjes met pleintjes en terrassen, maar dat kennen ze hier niet of nauwelijks. En toch maar blijven zoeken....hahaha. Hervey Bay is een lang lint van ruim 10 kilometer met her en der een restaurant of bar. We vinden een soort van tapastentje en eten heerlijk en besluiten om morgen toch nog een stukje verder te rijden om vanuit Rainbow Beach naar Fraser Island te gaan. De volgende ochtend rijden we toch eerst naar de highlight van dit plaatsje...de pier die bijna een kilometer de zee in loopt. Van oorsprong gebouwd om het suikerriet dat hier wordt verbouwd te verschepen...nu een plek om lekker te gaan vissen (enorm populair hier) of een wandeling te maken. Dat laatste doen we dan ook en naast dat het uitzicht indrukwekkend is zwem er 100 meter lang een zeeschildpad met ons mee en die hadden we tot nog toe gemist. Hervey Bay is meteen gestegen in onze rating. Maar doorreizen blijkt toch een topkeuze te zijn. We zijn eerst in Maryborough waar nog een stuk of 10 gebouwen staan uit de tijd van de kolonisten en het is prettig om iets van historie te zijn. We lopen kort langs de kenmerkende gebouwen uit die tijd (1850-1880) om vervolgens door te rijden naar Rainbow Beach. We hebben een campsite aan het strand naast het dorpje met een supermarkt, een restaurant en een bar met terras. Het kan dus wel. Om de hoek zijn schitterende duinen te zien die een veelvoud van kleuren hebben en een duin van 120 meter, maar daarover later meer. We lopen naar het strand om even te zonnebaden en we kunnen gewoon in zee, omdat hier geen stingers (dodelijke kwallen) zitten. De hoge golven zijn fantastisch om op mee te varen en ben dan ook pas na 30 minuten uit het water, terwijl Bjorn lekker een boek leest op het strand. We koken pasta en hebben leuk contact met wat mensen op de camping. Vroeg slapen, want om 6.15 uur gaat de wekker. De volgende dag worden we om 7.00 uur opgehaald door Mike die, op aanraden van de camping, de beste tours op Fraser Island doet mede omdat hij een 'local' is. Al snel hebben we door dat hij werkelijk van dat eiland houdt en geld niet zijn eerste drijfveer is om deze tour te doen. Echt zo'n Aussie met blond, vlassig lang haar die vol met verhalen zit gedurende de dag. Met 11 anderen zitten we in een 4WD (vierwiel-aandrijving) bus en rijden we naar Inskip Point om de "ferry" naar Fraser Island te nemen. Ferry is een groot woord...het is meer een hele grote laadbak met kleppen aan weerszijden, zodat de auto's en bussen er op en af kunnen...max zo'n stuk of 5. Het eiland is alleen met een 4WD te bezoeken en ons verbaast het überhaupt dat je er op die manier op mag aangezien het een National Park is. Zou dat op de Veluwe ook mogen? Om een niet te grote 'footprint' achter te laten hebben we dus niet gekozen om zelf met een 4WD op het eiland te gaan rijden (meer losse auto's veroorzaken meer schade) en dat heeft zeker niets te maken met de eventuele angst om vast te komen zitten;). Fraser Island is fantastisch en uniek. Het is het grootste zandeiland op aarde en wat het zo bijzonder maakt is dat er op dat witte onvruchtbare zand zoveel groeit. Een compleet regenwoud, naaldbossen en noem maar op. We rijden eerst langs 75 miles beach (weet je meteen hoe lang het is) met rechts de zee en links al het groen. Onze eerste stop is bij ' Eli Creek', waar het in Australië vol mee mee zit en lopen een paar honderd meter de 'bush' in om vervolgens de 'creek' in te springen (koud maar verfrissend) die ons vervolgens weer meevoert naar zee. Hier is niet te beschrijven, maar het water is kraakhelder en met de bomen en bossen om ons heen een heel bijzondere ervaring. Onze volgende stop is een scheepswrak dat hier is aangespoeld. Voor de komst van de Titanic was dit het grootste luxe passagiersschip ter wereld. We rijden door en komen onderweg een jonge Dingo tegen waar er zo'n 200 van hier op het eiland zitten. Stond op het lijstje en kunnen we afvinken. Na een korte koffiebreak leren we de groep een beetje kennen en hebben weer geluk. Allemaal leuke mensen met verschillende verhalen. Vader en zoon die 2 maanden samen reizen, veel Duitsers op reis door Australië...iedereen deelt zijn of haar verhaal. We gaan het binnenland is en daar begint ook het echt 4WD-werk. Op het strand is het zand langs de kust plat er hard, maar hier is het rul en los. Het feit dat het al tijden niet heeft geregend helpt ook niet echt en dat zorgt ervoor dat we een andere 'weg' moeten nemen, waardoor we meer van het eiland gaan zien. Mike is er zelf nog het meest vol van. Langzaam kruipen we via de steile zandweggetjes omhoog en rijden langs bossen die prachtig zijn. Bomen van 50 meter hoog met stammen waar je wel 10 keer in past. Uiteindelijk komen we bij een zoetwatermeer aan omringd met hagelwit zand met op de achtergrond alleen maar groen. Doet bijna pijn aan je ogen zo mooi. We duiken het water in en hoe heerlijk...geen zout, maar 'freshwater' zoals ze dat hier noemen. Het water blijft in dit dal staan doordat de bodem van het meer vol ligt met bladeren. Fijn voor ons! Na een uurtje lopen we terug naar de 4WD waar de lunch klaar staat en daarna rijden weer over te steile zandpaden naar het begin van het regenwoud vanwaar we een hike van 40 minuten doen. De middagzon komt af en toe door het bladerendek heen en in combinatie met de geluiden van vogels en cascades maakt het bijna magisch. Onderweg zien we een gigantische spin in een web hangen en ontdekken we een hagedis. We lopen langs een 'creek' die je bijna niet ziet, omdat het water zo helder is. We vullen onze waterfles en lopen door om uiteindelijk weer bij de bus te komen. Terug langs de kust (waar het inmiddels vloed is) komen we nog een Dingo tegen. Wat een topdag! 's Avonds halen we nog een pizza en proberen wat campings te vinden rond Sydney(pas over 14 dagen), omdat we van alle kanten horen dat alles vol zit en inderdaad....tot nu toe niets. Hoogseizoen en heel Australië heeft dan vakantie. Dat wordt nog wat....wordt vervolgd.