Rotorua

Ben om 7.30 uur wakker en besluit om er maar uit te gaan. Bjorn en Nienke slapen nog dus ik begin de ochtend met een rondje camping langs de natuurlijke hotpools, modderpoelen en de 'Hangi' die zich op de camping bevinden. Eerst maar eens een 'hot pool' nemen...wat een lekker begin van de dag. Het hete 'vulkanische' water wordt van 30 meter diep opgepompt, in vaten boven de grond langzaam afgekoeld tot 40 graden waarna het in verschillende baden wordt gedaan. Het campingleven begint ook best te bevallen. Je maakt een praatje met verschillende mensen en vooral de Nieuw-Zeelanders zijn heel erg vriendelijk, benieuwd naar wat je van hun land vindt en erg behulpzaam. Inmiddels is de rest ook wakker en ontbijten we weer buiten in de zon. We beginnen onze dag bij twee aangrenzende meren...het groene en het blauwe meer. We doen een korte hike naar het blauwe meer, maar als we weer terug zijn worden we door Nieuw-Zeelanders gewezen op het uitzichtpunt 100 meter verderop vanwaar beide meren tegelijk te bewonderen zijn. We zijn alle drie nogal van het 'afvinken', dus aankomen...kijken en weer door, dus hadden het uitkijkpunt compleet gemist. De natuur is is prachtig hier en dit is nog maar het begin van wat er allemaal komen gaat. Snel door naar onze volgende stop..het park Te Puia...waar onder andere de wereldberoemde Pohutu geiser te zien is. Volgens de informatie moet deze geiser gemiddeld 1 a 2 maal per uur spuiten tot een hoogte van zo'n 15 tot 20 meter. Dit proces ontstaat waarschijnlijk doordat water, dat in 'kamers' en gangenstelsels onder de grond zit, begint te koken waardoor de druk in het gangenstelsel zo oploopt dat het water de lucht in wordt gespoten maar na een uur wachten gebeurt er nog steeds niets. Wel is het indrukwekkend om te zien hoe alles dampt uit de grond en de vele kleuren die in het gesteente zijn gesleten door de vele soorten mineralen. Na een uur en en kwartier nog steeds geen tekenen van de geiser om tot 'eruptie' te komen, maar ja...wanneer besluit je om alsnog door te lopen als je al zo lang wacht. Uiteindelijk lopen Nienke en Bjorn door naar onder ander een borrelende modderpoel. Het wachten wordt na 1,45 uur uiteindelijk beloond door een krachtige uitspatting van de geiser alleen....de batterij van de camera is leeg! Gelukkig heeft Bjorn van een afstand de eruptie ook gezien en foto's met z'n Iphone genomen. Zeer indrukwekkend om dit natuurlijke verschijnsel te zien al worden we wel een beetje onpasselijk van de constante zwaveldampen die in het park hangen. We laten het park achter ons en rijden nog langs een oud Maori dorp, maar daar zijn we snel uitgekeken en gaan naar het dorp om boodschappen te doen voor de avond. De camping is voorzien van een al eerder genoemde 'Hangi'. Dit is een natuurlijke stoomoven die door de ondergrondse vulkanische activiteiten zorgt voor een constante afgifte van stoom. Dus vispakketjes maken, groenten erbij en na 45 minuten wachten staat er een heerlijke maaltijd op tafel. Na de 'bijna-niet-te-drinken' witte wijn in Frans-Polynesie zijn de Nieuw-Zeelandse witte wijnen nog lekkerder dan normaal en....vis moet zwemmen! Na het eten lopen we naar het meer dat gevuld is met warm water en overal zie je damp uit de grond komen of borrelende modderpoelen...bizar om te zien en te voelen. Met de taxi gaan we naar de Polynesian Spa....die in de wereldwijde top 10 staat van natuurlijke Spa's en al sinds 1882 in gebruik is. We hebben 7 baden tot onze beschikking verschillend in temperatuur (36 tot 42 graden). Een van de baden grenst aan het meer en met de vele sterren in de lucht en de verlichte stad in de verte geeft dat een prachtig plaatje. Alleen ook hier die constante zwavellucht...alsof je elke seconde een doosje lucifers afsteekt. Thuis drinken we nog wat wijntjes, spelen nog het grote Nienke spel en gaan dan heerlijk slapen. Morgen weer een druk en vol programma met vulkanische parken en de rit naar Lake Taupo...