Wellington, overtocht naar Zuidereiland en Abel Tasman Park

19 november 2013 - Wellington, Nieuw-Zeeland

Vandaag weer meer reisdag....we gaan naar Wellington om de boot de pakken naar Picton om het zuidereiland te verkennen. We hebben wat pech dat een van de rederijen panne heeft met de ferry, dus zijn genoodzaakt om de overtocht 's nachts te maken, maar daarover zo meer. Eerst Wellington. Het weer is zit voor het eerst wat tegen. Het is zwaar bewolkt en er dreigt regen, maar we gaan de stad uiteraard toch verkennen. In alles zie je dat het enorme potentie heeft bij mooi weer. Oude havengebouwen hebben een nieuwe functie gekregen in de vorm van restaurants, cafés en musea, maar met de zon erbij was het vast beter tot z'n recht gekomen. We doen wat sightseeing en dan duiken we de kroeg in om weer wat Nieuw-Zeelandse wijntjes te proeven. We hebben de boot van 02.30 uur, dus het plan is om vroeg te eten en dan nog wat te slapen. Echter duurt het borrelen langer dan verwacht en bij het gewilde restaurant waar we willen eten moeten we een uur wachten. Dan nog maar een flesje wijn. We kletsen wat met de Nederlandse ober die zijn hart aan dit land heeft verpand en na een heerlijke maaltijd lopen we terug naar de haven waar de camper staat. Ook hiermee hadden we geluk, want iedereen moet naar een betaalde parkeerplaats, maar die zat vol dus wij mochten gewoon voor de deur bij de ferry staan. Sowieso zijn de Nieuw-Zeelanders heel erg open, vriendelijk en zeer behulpzaam. Het is inmiddels bijna twaalf uur 's nachts en aangezien we om 01.30 moeten boarden heeft slapen dus niet heel veel zin meer, maar we besluiten om toch verstandig te zijn en 'lekker' ruim een uurtje te gaan slapen. We worden wakker gemaakt door de bemanning dat we aan boord kunnen gaan en gelukkig hoeven we maar 200 meter te rijden na al die wijntjes;) Aan boord willen we weer lekker in ons mandje gaan liggen, maar helaas blijkt dat we niet op het autodek mogen blijven...we moeten naar boven. Dan maar in de stoelen proberen de slaap te vatten. Dat lukt Nienke nog het beste maar wij zijn inmiddels teveel wakker.  Gelukkig hebben we wat vertraging waardoor we toch wat van de aankomst kunnen zien die nu al indrukwekkend is...laat staan als het echt licht en zonnig is. Nienke heeft genoeg geslapen om ons naar Kaiteriteri te rijden. Het begint is bochtig en met regen, maar na een poosje begint de zon door te breken en als we aankomen is het stralend weer, hebben we een camping aan het strand EN is het 24 graden. Het ziet er weer prachtig uit. Goudwitte stranden en heuvelachtige bergen maken ons wederom zeer gelukkig. We besluiten om naar een strandje vlakbij te gaan op aanraden van onze buurvrouw en inderdaad...weer een paradijsje waar we in de zon gaan liggen en een duik nemen in de zee. We eten pizza bij de eettent in de buurt en morgen hebben we een boottocht naar het Abel Tasman park geboekt, dus niet te laat naar bed. 
De volgende ochtend worden we om 9.15 uur op het strand voor ons opgehaald met de watertaxi. Die gaat ons in 3 kwartier naar het Abel Tasman park brengen. Het is een klein laag bootje voor 10 man, dus niet zo massaal en met veel pk's scheren we over het water. En dan krijgen we onverwachts bezoek. Wederom dolfijnen en het zijn er heel veel! Ze zwemmen achter het bootje aan, surfen op de hekgolven van de boot en duiken uit het water omhoog. Je kan ze echt bijna aanraken! Wat blijven dit toch fantastische beesten. De schipper vertelt dat het redelijk uniek is dat we de beesten hier treffen, omdat ze maar een dag of drie per jaar in deze baai zwemmen. Wat een geluk! We worden afgezet in de Torrent Bay op het strand. Vanaf hier maken we een hike van 2 uur naar Bark Bay. Het park is, op een paar wegen na, alleen te voet te doorkruisen en dat maakt het zeer bijzonder om hier te lopen. Heuvels en bergen met smalle paden door het regenwoud leiden ons van het ene magnifieke uitzicht naar het andere. Het water is prachtig blauw, de kleine zandstrandjes her en der witgoud-achtig en dat met de groene kleur van de bossen....echt een schitterende wandeling. We komen, zoals gewoonlijk, sneller aan dan de tijd die er voor staat en doen snel onze badkleding aan om op het strand te gaan liggen en nog een duik te nemen. Dan is het tijd om de watertaxi terug te nemen, want we reizen de rest van de middag verder door het land naar Cloudy Bay...het wijnhuis in de Marlboroughstreek waar we morgen een winetasting hebben. Daar nemen we er maar eens eentje op!;)   

Foto’s

2 Reacties

  1. Marijke.:
    24 november 2013
    volgens mij zijn de wijntjes net zo smaakvol als het landschap: je kunt er niet genoeg van krijgen!!! proost! ik drink er eentje op jullie!!!! marijke
  2. Johan van Driessche:
    24 november 2013
    We krijgen maar niet genoeg van de verhalen over Nieuw-Zeeland, wat een prachtige natuur. We wisten niet dat het daar zo mooi is!!
    Veel genieten dus voor jullie. Lieve groeten Pa en Dian